döne döne

dolaysız türküler yandı, 
puslarda yürüdü bakış. 
sesime sarptı boynumda dik yokuş. 
bir düzlükte rastladım uykulu halime, 
konuşmazken içimden bile kendimle. 
ağırlanırken biz dolu şarapla, 
dönerek yankıdı semahî... 
ve gerçek, açlık sınırındaydı, 
öyle sağ-sakin. 

"döne döne"
j.ak
24.Şubat.2014