insanî

Geçirmişler boynuna 
insani boyutlu yularımsı ipi,
farkında mısın? 
Ağzından çıkan renk, edilgen mavi…

“insanî”
j.ak
25.Nisan.2014

serde kadim

Alın çizgilerime verdiğim paye,

inanç ihtiyacına verilmiş cevap.

Yüzüme,

 yeni bir harita çizmiş zaman.

Aynada bir kazı

gerçek,

sırrında kadem.

Damgalanmış,

el dokuması halı deseni

yerde duran o atın

koşunmuş yelesindeyim.

Bir sevda düşmüş gibi okum

yerde gökte taşta

ve her yerde.

En çok da

ak memeli kızın yüreğinde.

Gerçek, serde kadim

aynadaysa,

yalan bir tarihi

yazıyor da yazıyor yüzüme.

“serde kadim”

j.ak

17.Nisan.2014

imzasız sözleşme

Huzuruma çıkıyorum bu ara izinsiz

kara parçalarımın küçük dağlarına

inen sis, kara.

Huzurdayım, yol yorgunu,

çakıllarla minareler çekilir

her dalgada

Işıklara bakan yüzünden şehrin,

kayıt dışı.

Düşünmeye fırsat olmaz

düşerken aşka,

yokluğa, ya da umuda.

Öğrenmiş oluruz belki de 
ne beklediğimizi,

son solukta.

Huzuruma çıkıyorum atalet iştahlısı

yanımda imzasız bir sözleşme

yalnızlığın ıslak ışığında okuyabildiğim

kendime.

Huzurumdayım

rahatsız edilmeyi beklercesine

ormanla deniz arasında

bakımsız bir evde.

"imzasız sözleşme"

j.ak

12. Nisan. 2014

haberimiz yokken

Geçtiğimiz yıllardan çağır beni

burası uzak.

Yanmış basamaklarından bahsedelim

merdivenin,

yıkanmış ve

yazılmamış olsun rolleri.

Dilsiz çocuğu aşk olsun sansürün

pandomim serbest

ve geçtiğimiz asırdan mirasmış meğer

azla yetinmek.

Haberimiz yokken haberleşelim

bunca yaraya bürünmüşken

şehrin göz değmeyen gölgeleri

ve dönüşürken sokaklar, topraklar,

leylak ağacını köküyle eve alan Zehra’nın

ihtiyaç listesindeki ilaç olalım

kaçıncı önceliği o hastalık, bilmeden.

Hep yaz olan mevsimlerden çağır beni ki

ısınmış olsun ellerim,

bunca zaman geceye

ve bunca gece bürünmüşken sessizliğe,

körfezden göğe ışıyan yakamozun

sesi olup,

haberleşelim…

“haberimiz yokken”

j.ak

7.Nisan.2014

ruhlarımız memnun oldu

aynı yağmurdan içtik kör kütük

güneşi farklı açılardan gördük

acılardan  yaprak açtık

balta girmemiş rüyalarda taş olduk.

su olduk sonra bir vakit, yetmedik,

kuru dudaklarımızdan içtik.

kara budaklarımızdan içtik.

karalar bağlanmış

–ki-

topu topu üçte iki.

tanıştığımızda ölü müydük?

ruhlarımız memnun oldu,

kör kütük yanmıştık.

kara sularından çocuklar uçtu

birleşik masumiyet cumhuriyetinin

kimlikler sorulduğunda

güneşin kör karanlığında

ayaktaydılar.

sorulduğunda kimlikler

ay tozu serpilmişti çıplak bedenime

ve sevişmeyi bekliyordum özgürlükle.

uçmagda bulmuş çocuklar sonra,

…

aşkımızı.

“ruhlarımız memnun oldu”

j.ak

24.Mart/2014