tarihsiz bir gün ışığı kırılmıştı
kararlı, karardı.
tarifsiz bir gidişin, dönüş otobüsünde,
Kadıköy'ün bütün ayrıntılarını unuttum.
çünkü renksiz ve bulanıktı
ikircik sokağının
ihanet apartmanındaki kediler.
ve değersizdi orada
al elbiseli yiğitler...
oysa lokmalarımızın sayısıyla
ölçülmüyordu bedel.
rutubet kokusu sinmiş duvarlarımızla da.
bedel, al elbiseli avuçlarda asılıyken
yangınında kavrulmakmış ruhun
bir kez daha,
ve bir kez daha
kırılan gün seslerinin uğultusunda boğuldum.
yarama dokunun sahne ışıkları ardındaki gölgeler!
kanımı için diri diri isterseniz hainler!..
bilin ki kaybolup gider Turan'da
kahpe gölgeler.
ve her dem bir dönüştür bize
bu al gidişler...
"dokunun"
j.ak
8.Nisan.2016
