bilir misin?
ne zordur için için
birşeyler yaşamak.
küçücük kırıntılar toplanır
ve biçim verilir tek tek.
koca bir besin yaratırsın bundan
ve tıpkı bir çocuk gibi
bayram şekerlerini
bitirmekten korkan,
durmadan onları sayıp duran.
sahiplik duygusudur düpedüz,
güvenli tarafından
karanlıkta esnerken
ağzını kapatmayı unutup
son anda kendinden utanan.
hayallerde bile
gururlanmak zorlaşır o an.
bilir misin?
açık vermemek adına
söylenen sözcükler
ele verirler bazen.
ki sözcükler
oyuncaklarım benim
en sevdiğim,
bir çırpıda ardarda dizdiğim.
bu ara eldeki sözcüklerleyim
el veren ve ellerimden gelen...
bir süreliğine
beni tuttum kendimde
vade doldu saat geldi
son verdim esirliğime.
sahipsiz ne var ne yoksa
alaca sabahlara ekledim
korkusuz ve hür
hayallerimdeki
en küçük kırıntı bile şimdi
okyanus kadar gür...
"sarıntı"
j.ak
1.Aralık/2010
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder