GÖKKUCAĞI

tepemizde bir çardak,

çaresiz  aminler sızar

üzerini örten

hasır  deliklerinden.

ne fırtına, ne yağmur, 
ne çamur deyer

ve hasır altı devleri

devir daimleri bu yolların

iyimserlik sıkça müdavimi

olmayacak duaların

duygular, 
ellerine  karışmış aklın 
ki,

emekler gibi nasır...

ve emeklerken

söze yazılan tek satır,

hüzmesinde niyet yağmurlarıyla

yıkanır.

“gökkucağı”

j.ak

31.Mayıs.2012