3 Temmuz 2014 Perşembe

yol



-bahane-
bir mücadele romanında,
rastlamışımdır adına
en azından ne diyeceğimi biliyorum
Çanakkale’ye beraber gideceğimiz atıma
bunu şimdilik aklında tut.

-diz-
çünkü mesafe ve aklın
toplamı kadardır her umut
izin verdiği ölçüde,
ölümlü bir vücut.

-güz-
plânlar var bitimsiz 
ve elimde yırtık haritalar.
köyler,  köy evleri,
onun terli tüyleriyle
aklımın tımar saatleri.
ve en önemlisi de
üzerinde kalma süresi.

-nisan-
gidelim,  gitmek farz
yolda bekler bizi çokça itiraz
başım üstünde,
yüz yıl önceye minnet
pes etme Sakarya’m 
sabret.

“yol”
-atlıkadınca-
j.ak
3.Temmuz.2014











Hiç yorum yok :