tasfiye olmuş şiir

yalnızlık işte,
yine bu halayın başı.
sıcak bir kış semtinden 
sever vatanı, toprağı taşı.
tanımamış oralardan,
gerçek olan yoldaşı.
yolda dağıttılar hep,
bizim Ata kervanını.
kırdılar döktüler canım,
aynayı tası tarağı
tasfiye için şimdi,
tam tavsiye zamanı
döndüm artık sırtımı,
saplasın kör bıçağını...
oy sosyalleşme ortamı
nasıl da tribüne oynandı
sanal alkışlar vardı,
yarattı kahramanları!
bak internet girdi artık
tekmelenmiş şiirime
onun düşmanlığı henüz,
adem şerrinden körpe.
aldırmıyorum dostum
bu cürretkâr halime
vatan kurtarırken millet,
dijital çimenlerde...

"tasfiye olmuş şiir"
j.ak
9.Ocak.2016