bossanova

esintiyle dans ediyor gözlerime sızan güneşte yapraklar, dallar fonda bossanova nasıl da esiyor tatlı tatlı. kıskandım hep bilir misin bedenleri lanetlenmemiş kadınları ve onların o karnavallı coğrafyasını görenlere selam olsun dostum, çıplak bir tende sanatı… üç F, karnavalın karşısı ama en karşı umut bir gün öylece coştu ihtiyaç üzere okyanus aştı, ölse de denizlerde o dev balinaları dünyanın takılsa da ağlarına aç sırtlanların ışıklı kokusu el sallar yine de vakti geldiğinde bilge seyyahın. sevdim diyorum sevdim işte şu samba ve bossanovayı sevdim sırtında bir çuval umutla gelen deniz gözlü seyyahı alıp götürdü beni o ritim oldum olası ve kışkırttı tembel zamanlarda aklımı sonra bana hep şu memlekette yarım kalan, işleri anımsattı. coğrafyamın insanları cumaların hayrına inanmıştı ve hâlâ dünyanın tüm çocukları dolduruyordu roma’nın barselona’nın futbol takımlarını serbest radikalleri dünyanın tetiklerken bir üçüncü dünya savaşını, inanarak beklerim ben o deniz gözlü seyyahı… dinlerken düşünmek zor dostum bossanovayı yoksul üretir, zengin yaşar hayatı savaşmaktan sevişmeye koymuşlar da yasağı, yoksula huri yalanı ve silahsız bir yakın dövüş sanatı. coğrafyamın ozanları yakar aşık türküleri göçecek de Jale bir gün geldiğinde zamanı ama bir kez göreydim deniz gözlü seyyahı
görmeden gitmeyeydim
deniz gözlü seyyahı. “bossanova” j.ak 13 Nisan.2018

                               fotoğraf: Sema Aygen