Seyyah

gezginin usundadır sevdikleri,
yola giderken.

yüzdeki dem, saçtaki ak

adlar, odlar, tatlar, sesler

ezberindedir öylece.

yolda topladıklarını 

katmaz döndüğünde 

tüm bunların üstüne.

hafızıdır çünkü evin yurdun 

eşin dostun,
muhabbet kokusunun.

gidip dönmemek değil 

dönüp bulmamakmış canım

en ağır şikeste

Murat toprağa karışmış!

tozu güze, odu köze, 

güzü kışa, dostu ele,
karışmış bulur seyyah
bazen döndüğünde.
ve bakakalır
cebinde getirdiği türkülere...

"seyyah"

j.ak

23. Ekim.2015