boş kovan

Kuru sıkı atışlardan düşen güven,

söze dair zamanlara  delil, boş kovan.

Yüzlerce kez kayıp gitmiş olmalı

kenetlenip tutunulan

ki koca bir tedirginlik kalmış, onca savaştan.

Güçsüzlük,

kronikleşebilen hastalığı insanın

farketmeden dik durmayı öğrenir gözyaşların

ve artık süt analığıdır o, dışarıda kalmışlığın.

Her şey para değil diye başlar lafa,

yeterince aç kalmamış biri,  

oysa üç kuruşun tecavüzcüsüdür 
on saatlik mesai.

Neyse dağılmasın konu,

tedirginlik diyordum,

tedirginlik…

“boş kovan”

j.ak

8.Ekim.2013