Çoğalırken

yutar evin duvarları

gel-gitli ve
aşılması zor
melodramları.

bir Lynyrd Skynyrd parçasında

gözlerime eşlik ederler

çekmecedeki
ütülü mendiller.

hani şu ayak izleri

vardır ya kumsaldaki,

taşınmışlar artık
çoktandır içeri

ve olmuşlar yürekte

iki renk taş işçiliği

eşilik eder

eşikteki yanıtlar,

kilitli bir sokak kapısından

içeri doğru sızarlar.

süngüsünde öylece saklı.

brutal tekrarları var
yokluklara kararlı.

özel bir davetlidir artık

De Morgan ve

onun sembolik mantığı

vardır belki duyguların da

sembolik bağlantıları

sevgiler çoğalırken

sözcükler sevmemeli belki

bu denli bağımsız olmayı.
oysa özür,
saklamıştı bir mantık hatasını

toz kondurmam
kendime hiç bilirsin...

becerebilir miyiz dersin

şikelere

kocaman bir yasak koymayı?

bende kalmadı hayır

nasıl olsa öğütür hepsini

içimizdeki panayır!

yutar evin duvarları
sınırlı sabırsızlıkları
telâş bırakmıştır çoktan
umut kovalamayı...

kitap, kedi, kahve, gitar

ve olmaz olası sanrılar

sevgimle buluşup,

aklımda çoğalırlar.

"çoğalırken"

j.ak

27.şubat.2011