4 Nisan 2014 Cuma

ruhlarımız memnun oldu

aynı yağmurdan içtik kör kütük
güneşi farklı açılardan gördük
acılardan  yaprak açtık
balta girmemiş rüyalarda taş olduk.

su olduk sonra bir vakit, yetmedik,
kuru dudaklarımızdan içtik.
kara budaklarımızdan içtik.
karalar bağlanmış
–ki-
topu topu üçte iki.
tanıştığımızda ölü müydük?
ruhlarımız memnun oldu,
kör kütük yanmıştık.

kara sularından çocuklar uçtu
birleşik masumiyet cumhuriyetinin
kimlikler sorulduğunda
güneşin kör karanlığında
ayaktaydılar.

sorulduğunda kimlikler
ay tozu serpilmişti çıplak bedenime
ve sevişmeyi bekliyordum özgürlükle.

uçmagda bulmuş çocuklar sonra,
aşkımızı.

“ruhlarımız memnun oldu”
j.ak
24.Mart/2014

27 Şubat 2014 Perşembe

döne döne


dolaysız türküler yandı, 
puslarda yürüdü bakış. 
sesime sarptı boynumda dik yokuş. 
bir düzlükte rastladım uykulu halime, 
konuşmazken içimden bile kendimle. 
ağırlanırken biz dolu şarapla, 
dönerek yankıdı semahî... 
ve gerçek, açlık sınırındaydı, 
öyle sağ-sakin. 

"döne döne"
j.ak
24.Şubat.2014

12 Aralık 2013 Perşembe

koyu kahve

Beni bırakma Yaz. 
İçimdeki seslere en yakışan göz rengi senin. 
Yalınlık derecemiz dona çekmiş, 
uyku bastırdı, sonsuz gezmelere 
ebruli, koyu kahve 
şekersiz ki, kendi tadında Yaz...

"koyu kahve"
j.ak
12.Aralık.2013

8 Ekim 2013 Salı

boş kovan

Kuru sıkı atışlardan düşen güven,
söze dair zamanlara  delil, boş kovan.
Yüzlerce kez kayıp gitmiş olmalı
kenetlenip tutunulan
ki koca bir tedirginlik kalmış, onca savaştan.
Güçsüzlük,
kronikleşebilen hastalığı insanın
farketmeden dik durmayı öğrenir gözyaşların
ve artık süt analığıdır o, dışarıda kalmışlığın.
Her şey para değil diye başlar lafa,
yeterince aç kalmamış biri,  
oysa üç kuruşun tecavüzcüsüdür 
on saatlik mesai.
Neyse dağılmasın konu,
tedirginlik diyordum,
tedirginlik…

“boş kovan”
j.ak
8.Ekim.2013


            

7 Ekim 2013 Pazartesi

İncir Ağacı


Anam öldü.
Anlamadım.
Gittim bir incir ağacıyla konuştum.
Anlattı sessizce,
Anladım, bu sefer de inanmadım.
Ölene kadar da inanmam.


          Cemal Can Özdemir





















iki numaralı emektar

Karanlık gibi süzüldüm odanın her yerine.
Dağılmanın ön şartıydı
kalanları der top etmek birkaç bavula.
Güçsüzlük hüzün taşır,
ve hüzün yok eder direnci
durumlara kızacak hal kalmadı.
Duygula sesler gibi sıkıştı
karanlık köşelere.
Üstelik benimdi o derme çatma doku
sinmişti üzerime.  
Bir süre kibir akıtmak gerek.
ucu açık merdivenin.  
Çıkmak istedikçe çekilir, yalnızlık. 
bir parmak burukluk çalar damağıma,
dağınıklığım ve acı.
Bu yalnızlık,
öylece iyi geliveren ev yapımı bir kocakarı ilacı.
Ve şairin dediği gibi, 
herkesin evinde eksikmiş bir odası.
Çıkmalıymışım buradan,
yoksa eksilirmiş gri hücreler ön frontumdan.
Zor oysa çıkmak,
derlediğim dağınıklıktan.
Ve korkuyorum, 
küçük ama önemli bir anıyı 
unutmaktan, duvarımda öylece, 
asılı duran.
Özlemi yorarken tutku,
okulun arka bahçesine bir kapı aralanır
iki numaralı emektar formasıyla,
derin markaja gömülür 
sabır.

“iki numaralı emektar”
J.ak
7.Ekim.2013


*"Kime sorsan evinde bir oda eksik." Ö.Asaf


3 Ekim 2013 Perşembe

mutluluk

tutuklu hayallerim firar ettiler
aşk şiirlerimin demir parmaklıklarından.
mutluluğu yutkunurken,
iki büklüm ezilişini hissettim içimde.
gözlerim kim bilir kaç hüznün cehenneminden
izliyordu cenneti,
sayamadım.

"mutluluk"
j.ak
3.Ekim.2013 


yarım Nisan

eski bir kokunun sağdıcı rüzgâr
savaş zamanından kalma enkazını içimin, 
korumaya aldı bahar 
bir yanım toz duman,
bir yarım Nisan. 
şimdi omuzlarımdan 
yapraklarca bildiri uçuşuyor yollara
üzerinde, 
anarşist bir yazı barındıran.

“yarım Nisan”
j.ak
3.Ekim.2013





23 Eylül 2013 Pazartesi

GÖZ GÖRE GÖRE!

22 Eylül Pazar günü Olimpiyat Stadında oynanan Beşiktaş-Galatasaray Maçı, kendilerini 1453 Kartal diye adlandıran bir grup tarafından provoke edildi ve maç tatil edildi.

Başta Beşiktaşlı çArşı taraftarı olmak üzere herkes bu iğrenç oyunu anında gördü ve on yaşındaki çocuklar dahil, kimse yemedi. Ee? Peki yemedi de ne oldu? İşte artık memlekette asıl durum bu “göz göre göre” yapılan provokasyonlar, göz göre göre tutuklanan insanlar, aylarca yıllarca suçları ıspat edilememiş bunun yerine sahteliği ayan beyan gözler önünde olan belgelerle insanların hapislerde çürütülmesi ve daha nice göz göre görelikler…

Kaşımak kızıştırmak, insanları galeyana getirmek ve böylece iç karışıklığı tırmandırmak, iç karışıklığı tırmandırdıkça gündemi bu suni ve alakasız konularla doldurup, sıcak para bağımlısı patlamış ekonomik gidişatı ve sınırlarda olup biteni gözlerden kaçırmaktır işin makro boyutu.

Bu ve benzeri iktidarların siyasetlerine tıpkı dini alet ettikleri gibi, zamanı geldiğinde heybelerinden çıkararak gündemi oyalayacakları çeşitli oyuncakları vardır ve endüstriyel futbol da tüm dünyada olduğu gibi bizde de zaman zaman hop diye o heybeden çıkartılıverilir. Futbol şu anki haliyle, siyasetçilerin gündem meşgul etmek için kullandıkları araçlardan biri olmayı uzun yıllar daha sürdürecek.

çArşı Taraftarı Gezi Parkı direnişi süresince sergilemiş oldukları vatanperver duruşları ve direnişin en organize grubu olma özellikleriyle tüm yurtseverlerin gönlünde taht kurmuşlardı. Zekice sloganları ve dik duruşlarıyla iktidarın iyiden iyiye canını sıkmışlardı. Bir şekilde bu grubun biletinin kesilmesi gerekiyordu. Dün gece oynanan tiyatroda da aynen bu gerçekleştirilmiştir.


İktidar ne istiyor?

Emin olun ki iktidar uslu durmuyor diye kesmedi bu cezayı çArşı’ya. - ki henüz cezanın ne olacağını tam olarak bilmiyoruz, sanırım yarın açıklanır. Ama ben diyeyim yarım sezon, siz deyin bu sezon komple, BJK maçlarının seyircisiz oynanması olacaktır ceza. - Bilakis bu grubu daha da kızıştırmak için yapıldı bu çirkefçe provokasyon.

İktidar kargaşa istiyor! Daha fazla kargaşa, daha fazla kavga dövüş, daha fazla sertleşen bir sokak hatta sokaklar istiyor. Çünkü pislikler arttıkça daha büyük örtülere ihtiyaç duyulur.

Ne yapmalı?

Yapılması gereken iki şey var. Eğer Ceza yukarıda belirttiğim şekillerde gerçekleşirse, Fenerbahçe Galatasaray Trabzonspor başta olmak üzere, tüm birinci lig takımlarının taraftarlarının çArşıya destek olmaları ve hiçbir maça gitmeme kararı almaları gerekiyor. Eğer bu büyük boykot gerçekleşirse o zaman iktidar da Federasyon da şapa oturur. Maçlara gitmeyin. Gitmeyin ki tüm statlar bomboş kalsın. Gitmeyin ki futbolu siyasi amaçlarına alet edemeyeceklerini görsünler. Gitmeyin ki halka karşı yapılan bu kötülük, iyi bir şeyin başlangıcı olup insanımızda boykot bilincini oluştursun. Gitmeyin ki daha fazla salak yerine koyamasınlar. Unutmayın biz halkız. Biz kuvvetliyiz onlar zayıf. Aynısı AVM’ler için, yabancı mallar için de geçerli elbette. Ama halk ne yazık ki gücünün farkında değil.

İkincisi ağır bir sorumluluk ve bu da çArşı taraftarına düşüyor. Verilen ceza her ne olursa olsun, vakur duruşunuzu asla bozmayın ve sizden istenildiği gibi kızışmayın. Onların oyununda figüran değil, kendi destanınızda  baş rol olun!

Özetle artık göstere göstere oynanıyor oyunlar. Yersen.
Ha yemedik de ne olacak peki? 
E zaten adamlar ye diye yapmıyorlar ki, daha da kızıştırmak için. Çünkü  yemeyince sinirler tırmanır. İstenen budur.
Kısacası koskoca memleket hâlâ 3F ile yönetiliyor, eğlence, din ve futbol.

Yeter! 






21 Eylül 2013 Cumartesi

yine de aşk

akşamdan kalma bir şehirden
ve düşümdeki üst geçitten,
fikir suçları aktı.
dün sabah kan şekeri,
acı açlığa uyandı.
duyulmamıştı o gün
gece şiirlerinin şarkısı,
mağrurdu sonbaharda
sabahın altısı.
yine de aşk bıraktı
en güzel sözleri yola
soluklanırken sıcak çay,
kahvaltı masasında.
ayazla tanıştırdım sonra
anlatamadıklarımı
o ayaz ki görmedi hiç
giden canlarımızı.

“yine de aşk”
j.ak
21.Eylül.2013   

              




17 Eylül 2013 Salı

taşınmaz yazılar

dublörsüz oynanırken  
gidiş sahneleri
çaresizdir ara sokak,
gösterir ters istikametleri.
belki yalnızım duvarda
bağışlanmış merak gibi
nöbet tutar belirsizlik
taşınmaz yazılar gibi.
portatif bir özlem katlanır
o an mütemadiyen
ve bir kat daha sıkışır
acıtarak büyüten.

“taşınmaz yazılar”
j.ak
16.Eylül.2013


9 Eylül 2013 Pazartesi

asosyal devlet

Zafer yürüyüşü için
Ethem Sarısülük Parkı’nda toplandık
dört döndüler etrafta
başkent tomaları.

Anıttepe’de yürüyüş sonrası,
ıslattı fener alayını şiddetli sağanak
kesin yağmur bombası attılar dedi
hemen önümde duran bir paranoyak.
gözlerinin içine bakarak;
“Allah’ın toması yok!” dedim, güldük…

sonra Kenedi Caddesi’nde bir bara geçip oturduk.
dışarıda o tek perdelik oyun yine sahnelendi
takım elbiseli ve eli haydarlı bir grup, caddeye indi.
millet izledi ayaküstü ve inanmış gözüktü.

toma-2, toma-3, toma-4, toma-7
ve bir akreple otuz kadar çelik yelekli.
Bestekâr Sokak’tan Kenedi’ye
kaç kez dönüp indiler, saymadım
sonunda nişan aldılar üzerimize,
Voodoo Bar dem rehavetinde.
üstelik sular kesikken fatura yüzünden evde,
yaşam tarzımıza bolca sıkıldı yok yere.
kiminin kolu-bacağı kesildi
kırılıp saçılan bardak çanaktan,
kimi lanet edip bıktığını haykırdı
böyle yaşamaktan.
on saniyede harabeden farksız kaldı orası
ve boşalıverdi kaç kişinin ekmek kapısı.

başını almış giderken koca memleket
herkesle düşman oldu
bu asosyal devlet.

“asosyal devlet”
j.ak
3. Eylül. 2013


21 Ağustos 2013 Çarşamba

Muhtar'ın Yeri

belirli,
saatler ve mevsimler
yatışlar kalkışmalar kalkışlar
oyunlar kışlalar alkışlar
bilgiler haberler tatiller.
bir ara koyun boku kokan yerlerin
sezonluk efendileri,
şezlonglarını güneşe çevirsinler diye
günde bilmem kaç kere
emirler yağdırıyor sezonluk kölelere
oysa on saatlik kölelik
onlar için de başlayacak, tatilden eve dönünce.
o sırada telefonda konuşuyordu
sezonluk efendilerden biri;
o bir çalışmadan duramam insanıydı besbelli
bağırıyordu banka görevlisine anlaşılmayan dilde
ki ben izlemek istemiştim o an
çay ve tütün eşliğinde
güneşin nazlı inişini karşı sahile.
statosfere yükselirken ses,
anladım ki zaman hâlâ alabildiğine çömez
bir uyanıklık uykusunda neredeyse herkes.
tekneye doluştu toz duman  kalabalık,
istikametleri Bitez.
belirli,
silâhlar ve mermiler
mikroplar hastalıklar ilaçlar
gazeteler dergiler sanatlar
sınırlar düşmanlar kazananlar.
Sürmeli Hanım’ın erkek arkadaşı çıkageldi,
ki o plajın en sakini
köpekler giremez levhasının yanından
denize girdi önce,
sonra sağ arka bacağını kaldırarak
sınırlarını işaretledi:
üç şezlong, köşedeki palmiyenin dibi
ve Muhtar’ın çimleri.

“Muhtar’ın Yeri”
j.ak
21.Ağustos.2013 / Küçükbük







19 Ağustos 2013 Pazartesi

sessiz

üzerinde dumanlı mesainin ağırlığı
yarıya indi gözkapakları
bir yoksunluk nöbetine sarılıp
öylece uzandı.

barıştı bir ara rüya, özgür uykularda.

bir koku çalındı burnuma
atonal, nefesli sazlarla
Hekimköy’e giden dolmuşta
uğurlu sayılara inancım yoktu ama
tapardım bir zamanlar forma numarama.
bir soru vardı, can çekişen eski zamandan
yüzünde eski yaralar,
boğazında kurumuş kan.
ne zaman dönüp içime baksam
göz göze geliyorduk  hiç yoktan
cevapsızlar mezarlığına göm beni dedi
son nefesinde,
korkmayı keşfetmediğim yıllara dairdi soru,
karanlıktan.

“sessiz”
j.ak
19.Ağustos.2013



15 Temmuz 2013 Pazartesi

müziğin sepya rengi

her seferinde biliyordum
yalın ayak olduğumu,
çıkarken düşlerimden.
ne umduğumu üstelik
hiç farketmeden,
bilinçaltımla karşılıklı
bahsetmişim bir çok kez
konu dışı meselelerden.

sudan hafif, havadan ağırdı
malum öğretiler…

sepya rengine boyanmış,
bir beste vardı sokakta, 
anonim.
çıplaksa ayakların görebildiğin.
derin bir akıntıyla  yüzyüze,
yüzüp durdu gözlerim.
bu yüzdenmiş meğer,
pür dikkat tedbirsizliğim.

“müziğin sepya rengi”
j.ak
15.Temmuz.2013




11 Temmuz 2013 Perşembe

bir kala

bir kala görünür oldu mavilerim
boş direğinde, bir yelkenlinin
en parlak ezgileri kundaklarken içim
ıskotaya sabitlenmişti
o kalınca düğüm.
fakat gel gelelim 
bir an için durup 
gümüşten çizgilerini bulmuştuk 
anarşist gökyüzünün.
çünkü huzursuz uykuları,
deli bir borayla doldurmuştu dün
sonra birden bir kala,
gecenin kopkoyu pankartına
bir oğul daha yazdı 
kalleş ölüm!
söz trafiğine kapatılmış caddede
yürüdü gözyaşları
ve sessiz bir çığlıkla 
battı gün.
bir Haziran yıldızı daha
artık ölümsüz hüzün...

"bir kala"
j.ak
11.Temmuz.2013


                      Edebiyat Gazetesi sunumu...




15 Haziran 2013 Cumartesi

Yıldızlar ve Haziran

bir nefes çıka gelir
La belle için gece vaktidir
ister inan ister inanma 
sokaklarda dava vaktidir 

yan yana geçtiler 

ayak izlerinin üzerinden
yıldızlarla Haziran, 
ve açıldı sonra sayfalar, 
gökyüzünde yananlar var
yalanlar gürledi yalanlar
karambol ortalardan
kaç'tılar sayamadık sevgilim
kaçtılar!..

tezatlığa bulaşık bir virüsün

asılı kalabilen havada,
kim bilir kaç asırlık ömrü 
umut ve hüzün.
tereddütsüz bir tebessüm
gecede şu gönül gözüm
düşler çünkü her daim
ta kendisidir yolun
hep savrulduğumuz yerde bekler 
etten, kemikten.

"yıldızlar ve Haziran"

j.ak
15.Haziran.2013

tacirin düşün tehciri


devrin tacirleri 
devren verdiler kararı
özgürlük iyiden iyiye artık,
içinden düşünme sanatı.
saatler semavi takvimler ayrı
devrin tacirleri 
devren verdiler kararı
ey maneviyat,
her şey özelleşirken
sen tek ellerdesin heyhat!
Avrupa insan hakları mahkemesi,
ağır çeker nedense bir kefesi...
saatler beş vakit
günlerden, mavi  
içten çark ederken 
içten bi' düşünce
zaman akmıyor gibi 
yerli yerinde!

"tacirin düşün tehciri"

j.ak
27.Aralık.2011




10 Haziran 2013 Pazartesi

yalnızız duvarlarda

yazılar gibi yalnızız duvarlarda
nasıl baktığını biliyorum
geçtiğimiz yollara
sisler kanatlandı canım
bilinç altlarında
gücünü öğrenmiştim
bir iç çatışmada.
sahiplik ertelendi,
kurulmuş sofralarda
hep tesadüfleri sevdik,
özgür uykularda.
sahilim şimdi canım
çok, çok uzaklarda
ayık ve sesliydi sahne
hasret var bakışlarda.
emek esir edilmişti
yollarda sabahlarda
devrim tutsak edilmiş
parklarda meydanlarda.

“yalnızız duvarlarda”
j.ak
10.Haziran.2013




5 Haziran 2013 Çarşamba

tüm zamanlarda


kimlikler aranır 
adımlarda, bakışlarda
ve yağar anlaşılmaz kavgalar
akan bir suya.
kim bilir hangi nehre karıştı 
gidip duran yaşlar?
tüm zamanlara aittir
uyanıkken görülen kâbuslar.
uydudan görünüyor 
artık havalar,
sisler, karlar, kasırgalar.
şiştikçe şişiyor 
barut kokan cüzdanlar,
önümüze atılırken 
kutsal ayrıntılar!
tutuksuz yargılanır 
bedenlerde aşklar
ve müebbet yatmak ister hep
çıplak duygular.
rüyalarda, 
topraklarda
tüm zamanlarda...

“tüm zamanlarda”
j.ak
5.Haziran.2013