1 Kasım 2010 Pazartesi

GERGEF

"en parlak sesiyle
gökgürültüsü"


yağmayacak yağmurun
düğümü boynumda
ve
vebali,
küllerimden çıkacak
küçücük bir tohumda.
anlatmadım artmadım.
bilirim ki gelecekte
kendime söyleyeceğim
bu şarkıyı.
söz ve müzik vesaire...
kapı aralığında
buzdan bir gölge
duruyor öylece
bilirim ki
durmaz, kalmaz
o sağanağın altında.
seyirde yüz'üm,
seyirde göz'üm
sözcüklerde yaz'ı
bendeki güz sancısı.
renkler var dahası
yaralar
kucak dolusu
isimler oyalanmış kenarında
bir gergefin tonusu...
içim der ki
"kendin değil,
BEN söylerim"
ancak,
ılımlı bir şizofren
yapabilir
böylesi bir fren.
en yorgun saatleri gecenin
en zayıf
en feminen,
sorusuydum ben,

kendime.

"gergef"
j.ak
1/11/2010

Hiç yorum yok :