"sözcükler başıboş bırakılmış çocuklarken"
elini tutabildiğim her saniye'nin
bir parça efendisiyim.
içimse,
ikindi güneşleriyle oynaşan
o uzun gölgelerin
sabırsız ve arsız sesi.
düşün ara sokaklarında
geçimsiz bir ukaladır sabah rüzgarı,
bir öpücük
kondurursa yanağıma,
yağmur damlalarıyla sarlak,
o zaman isimsizim.
adı yok başıboş şiirlerimin
bugün ve yarınların
kim bilir kaçıncı tecridiyim.
öğrenmek zaman alıyormuş sesleri
renklerin dansı deymezse söze
kırar canevini,
buz gibi bir son hece.
"sesinti"
j.ak
5/11/2010
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder