Yeti

başlangıçlar bazen,
alır götürür sağaltılmış
gökyüzünden,
mavi benekleri.
hzılıca akarlar omuzlara
ağırdır artık yük.
oluruna bırakmayı sevmem
içimdeki sesleri.
onlar düşleri sabahların
onlar kağıttan evleri 
kalabalıklarımın.
nerede ve ne zaman konusunda
ayzaymır hastası olsun. -bir kez-
yol kenarında bir han
bir fincan sohbet
ve bir yol olsun uzaklar, uz.
çaresizlikler aşılmaya gayret!-olsun-
bir acı eklendi ki
tüm yükümün üzerinde yükü
böyle de yürümeli.
koşabilmeli.
alışkanlıklar,
hızlıca edinilip
üzerinden şöylece geçilmiş
hayat dersleri...
kaybolursa ve kırılırsa
yüreğinin türküsü
yolda,
rastladığın yerdeyim.
omzundaki yükü
hafifletirim.
yara almışsa umutların
geri ödemesizdir
ve güvenilir
sevgi dolu,
ağrılara alışkın adımlarım...

"yeti"
j.ak
19.Kasım.2010