DÜŞ ÇEKTİRMEK

elinde koskoca bir ket

vurur faili meçhul anılara

egoların düşçüsü...

çürümüş bir düş acısı diyorum bu

ki geleceğin köprüsü.

görmüş müydün tamamını?

bilemem.

soğuk ve yağışlıydı sadece kışlar

ve deniz kokusunu taşır dururdu hani 

bizim oralara kuşlar

anımsar mısın?

boş ver...

idelere kanal tedavisi olmazmış

öyle dediler.

ve çürük düşler çekilmezlermiş. 

faili meçhul anıların altından

bir yenisi çıkmasın diye...

süt düşleri çünkü
bir defaya mahsus çiğner ve tadarmış
pürtelâş tebessümlerini yüreğin.

şimdi,

ellerinde koskoca bir ket,

vura vura,

kıra döke

çürüğünü o düşün,

yok eden bir düşçünün
erir kar arlarında
atıl ve bahaneci
bir dönüşüm...

“düş çektirmek”

j.ak

25.Ağustos.2011