damarda can niyetine,
bir ok daha deymişti
arzın gönül gözüne.
soru neydi, cevap neydi
hatırlamaz oldu us
akıntıya kapılmış
gidiyordu bir ulus.
kaybedilen hep kandı
umutlar pompalandı.
gördüğüm bir kâbustu;
yaralı bir bedende
beyaz gülüşlü gecede
görünmez gelecekte
cansız bir fotoğraftı…
gözlerin boyanmıştı
ve entarin hazırdı
hem de
çiçekli basmadan
giyme onu üzerine
siyaset bir kâr hane,
satar deli divâne.
mis kokulu
kitapları ol tarihin
ve can suyu
ok atılmış çiçeklerin
hiç yakışmaz sana bil
giydirilen o elbise
sil gözünden boyaları
akan bütün yaşları
onlar ki bu düzenin
kirli aldanışları…
her dem kaybolan dündü
gidenin önünde duran
masallar hep öcülü
yarınlarsa ölüydü.
sevgiler setleridir
yüreğinde bu milletin,
bağrında toprak kokusu
tadında tuz…
“arzın gönül gözü”
j.ak
16.Ocak.2011
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder