20 Ekim 2010 Çarşamba

GİTMEK

gitmek
oyuna dalar gibi
uzun uzun izlemek
yolu, sınırları,
dünyaları.


aklımdan bir köprü yüreğime
sevgiler akar altından sessizce
birikir göğsümün
isimsiz geçimsiz
büyük barajında.

tersine akmıyor sular
oysa ben
kabarcıklar içinde nefes alıyordum.
soruyordum kendime
gerçek nedir diye
olanlar arasında.

umutsuzluklar vardı.  
ve duyguların en ahmağı,
gelir beni tanırdı.  
sevgiler durulmadan
gün yüzüne çıkmazdı
gökyüzünden hafif
benden ağırdı.             

gözyaşları hep vardı
gizlice savurduğum
ve kendimce duyduğum
onlar yere inmeden
neden diye sorduğum

tersine akmıyor sular
oysa gitmek ölümsüz şehirlere  
düşlerin bittiği tam o yerde                                      
sorular kaza
cevaplar ağır ceza...     

J.ak   
Nisan/2008

Hiç yorum yok :