bir sandalın kürekleriydi
ruhumu su üstünde muta doğru götüren.
ve ayaklarındaki o kusursuzluk,
bir ezberi anlatıyordu,
giderken...
sesler kendilerine dansediyorlardı,
ki sessiz. usulca izledim.
kendini tekrar etse de kalem tutan tepkiler
sadeleşmek ister hesaplanmış kesirler...
bunca yorgunken insanlardan
ve bunca tükenmişken tuzları gözlerimin,
dertlerini asimile ettim
kapanmış defterlerimin...
uçlu bucağında mavisini savundum
güz meleklerine sızlanan küskün yüreğimin...
bilirsin, korkular her daim tetikçisidir
büyük cesaretlerin
ve bekçisidir umut duygusal bir servetin...
ey sükût,
tarifi bildiği halde
ters istikameti gösteren,
bir kasabalı bu ara içim...
susmuşken sessiz bir dansı izleyen tüm hayallerim,
sadece bir es
ve deli bir nefes
isterim.
"söz feri"
j.ak
21.Ekim.2011
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder