Adım...

sadece gelmişim, bilmeden

adını ben koymadım attığım çığlıklarımın

büyürken ellerim, saçlarım, yüreğim,

küçüldükçe küçüldü adları,

tüm değerlilerin

ki ben koymadım.

namusun, darağaçlarının, ar ağaçlarının

törelerin, yörelerin, katliamların, savaşların
adlarını ben koymadım.

özgürlüğü özledim durdum,

ve hep peşinden koştum ama

adı vardı yalnızca kitaplarda o da,

ben koymadım.

kaç ağacın hamuruyla

kondu ki benim adım?

bilmiyorum sayamadım,

ki her bir yaprağın kokusunda

kayboldu sözde karanlıklarım.

bir yosun tanıdım, bir deniz, bir gökyüzü,

her bir yaprak, 
yakınlaştırırken bana ölümü...

bir zaman tanıdım sonra,

bir de güneş ki, adını ben koymadım.

ben geldiğimde, vardı her biri

gideceğim yeri tarif eder durur kimileri

adını ben koymadım.

kurallar oldum ve kadın

ve anne ve bir çift meme

adını ben koymadım.

oluk oluk din oldu heryer,

kin oldu, öfke, nefret...
adını ben koymadım,

ben koymadım adını!

yürek çarpıntıları oldu sonra içimde

ürkek.

kırıldı can evimdeki

cam, çerçeve,

ağaçların ve yaprakların yalancısıyım

adını ben koymadım aşkın.

ben sadece

bende alıkoydum
en yüce sevdanın adını
dakikada altmış kez

devrim atan bu yüreğe

topyekün doğdum, 

memleket diye...

"adım"

j.ak

11.Nisan.2011