İÇ SİN...

bir tarihten

bir biz sürüsü aktı,

yediklerimiz bir karar

aynı topraktı

kendi içtiğimiz

iki koca ırmak,

içirilense nifaktı.

derken bir pişirimlik

diyecek düştü dile

pişirildi ağır ateşlerde.

göz akından  yayılırken düşün,

tuzlu tatlı

ekşi ve acı diye

ayrılmıştı görünüşün...

her bir başka görüşün,

kuyusu kazıldı,

kuyular derinleştikçe

yankısından duyulmadı

tek tını.

hain  ve yalan gözlerden

nefret aktı.

eriyor koca orman,

bir değil,

bin yerinden.

vuruyor düşman.

çakılmış sabotaj ateşleri

karanlıklardan!

değerli taşlarıdır bu yurdun

kör kuyulara  tıkılan

yanmaz  haykırışlarıyla

kalem olup parıldayan...

ağaçlarımız var günahsız

yemyeşil ve yanmayan!

kökleri atlı birer süvari,

yağmur ormanlarından…

yıkayacak günün birinde

yağmurları gök kubbenin,

yıkasın!

alnımızdaki duman karası

yepyeni tarihlere ağarsın!

yağsın ki yağmur

taşsın kör kuyular,

yükseldikçe yükselsin

yazık dolu o yazılar...

İçsin bu topraklar

tertemiz yağmurları içsin

ki her karışı bu yurdun,

canlarımızdan 
iç sin!

"iç sin"

j.ak

05.Nisan.2011