harıl harıl ve bir solukta okundum.
sayfalarım koptu kâh,
kâh notlar düşüldü üzerime
altı çizildi dediklerimin,
her paragrafta mühürlendim.
tam ortama konmuşken bir ayraç,
içyazılarına yürek dolusu
bir dem döküldü
şiirli yerlerimin.
eğip sayfalarımı hiç bükmeden,
sıcak bir meltem esintisine
selam durdum
kurusun diye döne döne
şu hamurum...
bitene değin ellerinde,
en iyi dostun olabilmeyi
umdum...
ama şimdi bilirim ki
tozlu bir rafındadır yerim
şehir kütüphanesinin.
bitti sonlu hikayelerim.
ne kadarına gelebildiysem
düşün evreninin,
o kadarımı alıp
gittin benim...
"tozlu raf"
j.ak
07.Nisan.2011
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder